Op het podium staat een jonge man in een groen pluizig kubusvormig pak. ‘Ik ben een vierkant’, zegt hij. ‘Ik ben hoekig en recht, dat past bij mij. Maar heel soms droom ik dat ik een rondje ben dat graag rollen wil. Is dat raar?’
‘Nee!’, roepen de kleuters in de zaal in koor. ‘Dat is heel normaal!’
Net zo normaal als een jongen die de ene keer met auto’s speelt en dan weer in een roze jurk met poppen danst. Als een meisje dat vandaag een stoere prins is of een ridder op een paard en morgen een ballerina in een witte tutu. Als een juf in glitterpak die spontaan gaat springen in de klas of een vader die bij elk liedje tranen met tuiten huilt. Voor kinderen is anders, gewoon jezelf zijn en dus heel normaal.
Althans, zolang grote mensen maar niet raar gaan doen. Dan wordt normaal ineens heel abnormaal. Zoals bijvoorbeeld in Tilburg, waar vorig jaar op het laatste moment een theaterbezoek van een Tilburgse Vrije School onder druk van ouders werd afgezegd. Het lammetje dat in het toneelstuk een krulstaartje krijgt omdat hij net als een varkentje in de modder wil rollen, zou regelrechte transgenderindoctrinatie zijn. Ook Supernormaal, een theatervoorstelling voor kinderen vanaf 5 jaar met als kernboodschap dat je goed bent zoals je bent, werd slachtoffer van conservatief protest. Toen de juf in de voorstelling, gespeeld door een man, opkwam stond een groep ouders op en verliet met kroost demonstratief de zaal. Navraag bij verschillende jeugdtheaters en scholen leert dat het hier niet gaat om incidenten. Zelfs een man in een legging leidt al tot boegeroep, homofobe spreekkoren of haatmails richting acteurs. Net zoals de marmeren torso van een Griekse god in een museum of de tekening van de (naakte) Vitruviusman door Leonardo da Vinci ouderklachten veroorzaakt richting de school. De samenleving verpreutst en vertrut in sneltreinvaart, en kunst is de kanarie in de kolenmijn.
Ultraconservatieve religieuzen, complotdenkers en momfluencers wakkeren op sociale media het anti-wokevuurtje al tijden aan. De Wilderscoalitie pookt het nog eens lekker op. De passage in het onderhandelingsakkoord over zogenaamde neutrale en leeftijdadequate seksuele voorlichting spreekt boekdelen. Hoezeer de tot staatssecretaris ‘bevorderde’ demissionaire onderwijsminister afgelopen donderdag de buitenwereld ook van het tegendeel hoopte te overtuigen. Qua seksuele voorlichting en relationele vorming op basisscholen gaat er helemaal niets veranderen, bleef Mariëlle Paul herhalen. Bovendien, ze had zich ‘heel stellig’ uitgesproken tegen alle lentekriebelfabels en complottheorieën.
Maar tegen wie dan, vraag je je af? Niet tegen de schrijvers van het onderhandelingsakkoord. Ook niet tegen coalitiepartner BBB, die nog geen maand geleden bij monde van voorvrouw Van der Plas zich minstens zo stellig uitsprak tegen ‘al die gekkigheid die over die kinderen wordt uitgestort als ze vijf of zes jaar oud zijn’.
Afgelopen dinsdag overleed op 84-jarige leeftijd schrijver en legende Jan Cremer. Ik ben vast niet de enige die met weemoed terugdenkt aan een vervlogen tijd waarin een 23-jarige blonde rebel in spijkerjack op een motorfiets eigenhandig verzuild en benepen Nederland van zijn preutsheid bevrijdde. Althans, voor even. Miljoenen exemplaren van zijn ‘onverbiddelijke bestseller’ vol expliciete seks, geweld en grove taal zijn er sinds 1964 over de toonbank gegaan.
Zelfs zonder die op handen zijnde btw-verhoging inmiddels ondenkbaar.
Bron: De Volkskrant, 22 juni 2024
