Ogen dicht… Schijn je aandacht als een zaklamp op je borst- en buikgebied. Voel je adem bewegen…’ Een rustgevend bedoelde meditatiestem met Brabantse tongval dringt via het digibord mijn klaslokaal binnen. Ik kijk naar twaalf paar gesloten kinderogen. Alleen die van Jeremy zijn open. ‘Ik ga echt niet meedoen met die onzin’, bromt hij. Ik …
10 hoopvolle ontwikkelingen van het afgelopen jaar.’ De Groene Amsterdammer belooft goed nieuws, net als Het Financieele Dagblad met ‘een dubbeldik kerstnummer vol goede hoop’. Ook op radio en tv wemelt het van de troostrijke verhalen. Cliché, in de tijd van kerstbomen, familiediners en oliebollen. Maar een booster hoopvol nieuws kan geen kwaad in deze donkere dagen. Ondanks de …
Op de mat ligt een stapeltje post. Een groene, met hulstblaadjes versierde envelop springt eruit. ‘Fijne feestdagen en een mooi 2023!’ Een brief met cadeaubon van mijn schoolbestuur. ‘Trots zijn we op jullie inzet. Jullie zijn van onschatbare waarde voor het onderwijs in Den Haag. Helaas lukt het ons niet om overal goed onderwijs te …
Er wordt geproost, de stemming is opgewekt in het directierestaurant op de 37ste. Na moeizame onderhandelingen is er een deal. Obers met witte handschoenen schenken wijn. Eind twintig ben ik, de jongste aan tafel. Plus de enige vrouw. Naast mij zit de voorzitter van het pensioenfonds, de hoofdgast die het contract heeft getekend. Bij elk …
Excuses voor het lange wachten’, verontschuldigt de barista zich. ‘Een dubbele espresso-to-go?’ Ik kijk op vanuit mijn krant en knik. Eind dertig schat ik hem, zweet parelt op zijn voorhoofd. Zijn bloeddoorlopen ogen en een stapel vieze kopjes op de toonbank verraden dat hij al even geen pauze heeft gehad. Net als hij aan mijn …
Vergeet je niet voor de wedstrijd de WK-poule in te vullen?’, appt mijn zoon. ‘Anders eindig je weer onderaan.’ Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ook thuis waart het WK-virus rond. Het is een voorspelbaar ritueel. Eerst een herinneringsappje van zoonlief. Daarna vult de voorkamer zich met mannen (en een enkele vrouw) in …
Peuters die voor straf met hun hoofdje in de wc-pot worden geduwd. Eten dat met geweld in een kinderkeeltje wordt gepropt. Huilbaby’s die met ducttape aan hun slaapzak worden vastgeplakt. De horrorverhalen uit het deze week verschenen Vlaams inspectierapport over de misstanden in een kinderdagverblijf lijken wel praktijken uit Guantánamo Bay. Met vaak negen of …
Donker heen, donker terug. Natte straten. Herfstkou die, na een fietstocht door wind en regen, niet uit je botten verdwijnt. De herfst was nooit mijn lievelingsseizoen, maar is nu herfstiger dan ooit. Woningcrisis, asielzoekerscrisis, stikstofcrisis. En dan moet de moeder aller crises – de gevolgen van de pijlsnelle opwarming van onze aardkloot – zich nog …
Onbekenden die je op straat begroeten met ‘sambal bij?’. Of je uitschelden voor ‘vieze corona-spleetoog’ en roepen dat je terug moet naar ‘je eigen land met zijn vleermuizenvreters’. Deze week verscheen de documentaire Hanky panky goodbye. Daarin gaat actrice Roosmarijn Wind, geadopteerd uit Zuid-Korea, in op het onderbelichte probleem van anti-Aziatisch racisme. In Nederland wonen ongeveer …
Versleten bankjes vol vlekken en gaten, bekladde formica tafeltjes en vergeelde gordijntjes. ‘Waarom zijn jullie treinen zo uitgewoond?’ vraag ik. De Engelse machinist reageert gelaten: ‘Ach mevrouw, waarom denkt u dat onze kantoren de omvang hebben van een kledingkast en zijn weggestopt in een bedompte kelder onder het station? Bezuinigingen. Winst.’ De recente brief van …
